Europese vogels Archives

De merel komt veel voor in steden en tuinen, maar is altijd aanwezig op het platteland. Het is sedentair in zijn habitat en we zijn blij om het het hele jaar door te zien.Zijn prachtige fluitende zang begeleidt zonsopgang en zonsondergang in de lente, maar soms zijn de herhaalde alarmoproepen zo moeilijk te horen, zelfs als we weten dat het doel is om de jongeren te waarschuwen voor een roofdier. Hij voedt zich met vruchten, regenwormen die hij op een zeer vakkundige manier wegspoelt, en is niet vies van zonnebloempitten in de winter.Zeer territoriaal in het broedseizoen, is het meer kuddedieren in de winter en kleine groepen voeden zich samen. Het nest is een meesterwerk gemaakt van gras en modder, en omzoomd met zachte vegetatie. Het vrouwtje bouwt het nest in ongeveer drie dagen, in de vork van een boom, een haag of een struik. BIOMETRIE: Lengte: 24-27 cm; Gewicht: 85-105 g OMSCHRIJVING : De merel is een elegante vogel, die tijdens de broedperiode nogal territoriaal is. Het melodieuze lied wordt gewaardeerd door mensen en het leeft steeds dichter bij hen. Het volwassen mannetje heeft over het algemeen een zwart en glanzend verenkleed. Snavel en oogring zijn geel. De ogen zijn donkerbruin en de poten zijn zwartachtig.Het vrouwtje is iets meer roodbruin, licht gevlekt met een lichtere tint op de buik. Haar keel kan bleker zijn, gescheiden van het gezicht door een onduidelijke buffy-bruine malar streep. Snavel is bruinachtig met gele basis. Ogen en poten zijn donkerbruin.Juveniel is donkerbruin, gestreept met bleekgeel op de bovendelen, en de onderzijde ook licht gevlekt. Bill is bruinachtig.Het jonge mannetje van een jaar heeft nog steeds de bruine slagpennen, terwijl zijn donkere snavel geel wordt.De merel heeft de neiging om aan albinisme te lijden. Sommige vogels kunnen meerdere witte veren hebben die contrasteren met het zwarte verenkleed. Albinisme is het volledige gebrek aan pigment. Verschillende ondersoorten zijn over de hele wereld verspreid en verschillen qua kleur en grootte van het verenkleed. De algemene uitstraling en het gedrag zijn hetzelfde. STEM : GELUIDEN VAN XENO-CANTODe Gewone Merel laat verschillende soorten roep horen, afhankelijk van de situatie. Indien gestoord, geeft het een laag en langzaam herhaald "tchuc". Als hij gealarmeerd is, stoot hij schrille "tink-tink-tink" min of meer snel herhaald. Deze oproepen kunnen hysterisch worden voor een gevaarlijk roofdier. Het lied van de Blackbird is erg mooi, gemaakt van heldere en vloeibare tonen. Het lied kan variëren van man tot man, maar de muzikale zinnen zijn vergelijkbaar.Het lied is fluitend, hoog en sterk, met korte lagere tjilpen, zeer aangenaam om te horen. Deze zinnen eindigen in een korte oplopende noot. De fluittonen eindigen in melodieuze triller.Het zingt vanaf hoge baars zodra het broedseizoen begint. HABITAT : De merel leeft in zeer gevarieerde habitats, van berggebieden tot grote stadscentra. Hij bezoekt de open bossen en hun randen, gecultiveerde gebieden, parken en tuinen, als de dekking dicht is om zich te verstoppen. Het kan worden gezien vanaf zeeniveau tot hoogtes tussen 500 en 2000 meter, afhankelijk van het land waar het leeft. ASSORTIMENT: Gewone merel broedt in Noord-Afrika, en van Europa tot India en Zuid-China. Noordelijke en oostelijke populaties migreren om te overwinteren in Egypte en in het zuidoosten en westen van Azië.Het is geïntroduceerd in Australië en Nieuw-Zeeland in de jaren 1850. GEDRAG: De merel voedt zich voornamelijk op de grond. Het draait het bladafval om de ongewervelde dieren die eronder verborgen zijn te extraheren. Het pikt en scheurt het mos om dezelfde redenen. Wanneer hij beweegt, rent hij op korte afstanden, stopt abrupt terwijl hij het hoofd opzij draait om de prooi te detecteren en springt terwijl hij de grond graaft met de snavel om de wormen aan te trekken. Het voedt zich ook in bomen en struiken waar het zijn favoriete fruit en bessen vindt. Het duurt vaak zonnebaden, plat op het gras of de warme grond, met open snavel en schuine kop, en gespreide vleugels en staart. Merel komt dicht bij bewoning, slachtoffer van habitatdegradatie met de zware ontbossing. Nu voor de deur van ons huis, leerde het hoe te profiteren van de resten van brood of niet-geconsumeerd fruit, en zijn bekendheid neemt altijd toe.De baltsvertoningen beginnen bij deze soort al heel snel, vaak in februari. Het mannetje zingt bij zonsopgang. Het waaiert zijn staart uit en heft het verticaal op, terwijl het het hoofd naar de schouders trekt totdat het lijkt op een zwarte bal van waaruit alleen de gele snavel verschijnt. Het vrouwtje pluist haar nek en staartveren als antwoord op de mannelijke vertoningen. Het paar wordt vaak gevormd aan het einde van het jaar, maar het is gebruikelijk om meerdere mannetjes te zien rond slechts één vrouwtje.Gewone merels zijn territoriaal en verdedigen hun territorium sterk, voornamelijk in stedelijk gebied waar elk paar weinig ruimte heeft. Vrouwtjes kunnen ook vechten om een goede nestplaats te verdedigen. PERSOONLIJKE OBSERVATIE: Ik kon in januari vorig jaar een demonstratie bijwonen van de verdediging van het territorium tussen twee vrouwen. De eigenaar van het territorium joeg andere vrouwtjes weg die te dicht bij de grenzen kwamen. Het gevecht ging door op de grond waar ik heen moest om ze te scheiden, zo zwaar was het gevecht. Pecks en krassen waren echt sterk. Ze stopten pas toen ik heel dicht bij ze was. Ze vlogen weg tijdens het bellen, maar ik ben niet zeker van het einde van dit gevecht. Ze werden woedend.Mannetjes pikken en krabben elkaar op enige hoogte boven de grond (één tot twee meter) terwijl ze naar elkaar toe fladderen en roepen. VLUCHT: Merel vliegt meestal laag van de grond en vaak over korte afstanden met langzame vleugelslagen. Op langere afstanden is de vlucht direct en licht golvend. Het is in staat om lange afstanden te vliegen tijdens het migreren, en ze reizen 's nachts in koppels. VOORTPLANTING : De merel broedt in het voorjaar en kan drie legsels produceren. Het vrouwtje bouwt een robuust nest tussen de vegetatie, op lage hoogte maar goed verborgen, vastgezet in een vork met drie takken. Het nest is een open en omvangrijke beker gemaakt met droge grassen, mos en modder. Het vrouwtje dat in mijn tuin woont, scheurt het mos van de grond en dempt het in het water dat gereserveerd is voor vogels. Daarna sleept ze het eerst door de droge aarde om het aan de constructie toe te voegen om de verschillende elementen ertussen in te bedden.De binnenkant is bekleed met fijn en zacht gras, en het is gebruikelijk om stukjes wit papier of plastic aan de buitenkant van het nest te zien, vermengd met de stengels.Het vrouwtje legt meestal 3 tot 4 groenachtige eieren met bruine vlekken. Incubatie is door het vrouwtje, hoewel het mannetje haar soms voor korte momenten vervangt. De kuikens komen 13 tot 14 dagen later uit, bedekt met grijsbruin dons. Ze worden actief gevoed door zowel volwassenen, met fruit, insecten en regenwormen. De jongen verlaten het nest 13 tot 14 dagen na het uitkomen. Ze verstoppen zich en klimmen in de omringende vegetatie waar ze nog twee of drie weken door beide ouders worden gevoed.Wanneer het legsel tot vier kuikens omvat, zorgt elke ouder voor twee jongen binnen het ouderlijk territorium, maar in twee verschillende gebieden. DIEET : Merel voedt zich voornamelijk met volwassen gecultiveerd fruit zoals appels, peren, sherry's, aardbeien, druiven... Het eet ook wilde vruchten en bessen. Hij vangt insecten, spinnen en regenwormen en neemt ook wat zaden mee tijdens het jagen op de grond. BESCHERMING / BEDREIGINGEN / STATUS : Merel wordt beschouwd als een plaag in boomgaarden in Australië en Nieuw-Zeeland, omdat het natuurlijke ecosystemen aantast. Het heeft verschillende natuurlijke vijanden zoals huiskatten, vossen, roofvogels en kraaiachtigen. Fr: Merle noirAll: AmselEsp: Mirlo ComúnItal: MerloNd: MerelRusse: дроздSD: Koltrast